Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•8:18 AM
Сэтгэлгээний цавчим өндрийн цээжийг мөргөж
Тэнэгийн далайн түрлэг эхэлж байна
Сэтгэлийн сэмжин үүлсийн энгэрийг алгадаж
Атаархалын салхины шуурга дэгдэж байна
Үзэн ядалт агуу их хардалтын бие торниж
Өндрөөс өндөр хүчит давалгаа болоод
Мэлтийгч хөх тэнгэрийн зарлигийн авшигт
Мэргэд чуулсан газрын ариун дагшин хүйс рүү
Газар дэлхийн таталцлыг тас татан
Гадаад далайн давалгаа эх газарт шуургалж
Энэ монголд шуургалж байна
Харанхуйг гэрэлтүүлэгч зулыг бөхөөж
Хайрыг дэлгэрүүлэгч цэцгийг тасдаж
Амьдарлыг тэтгэгч нарыг халхалж
Атгагийг арилгагч номыг шатаан дэвэрч байна
Амбагай их хааныг цаазын давцанд аваачсан шигээ
Амарсанаа баатрыг цагийн буулганд хороосон шигээ
Хотгойдын эрэмгий хүүг зоосны нүхээр сүвлэсэн шигээ
Хосгүй төрсөн Нацагдоржид хор уулгасан шигээ
Хувилгаан чанарт хэтийдсэн мэргэдийг минь буудсан шигээ
Хувилай цэцний эрсийг их усандаа залгисан шигээ
Ойрдын Галданг зуун модонд сөхрүүлсэн шигээ
Ойтой толгойг нь бөхийлгөж оюутай уулыг нь ачаалхаар
Асар их шунал тачияалын давалгаа агуу хүч болон дэгдэж
Амин нутгийн минь тэнгэрийг харанхуйлан шуургалж байна
Сүрэг хэрээ мэт харагдах энэ шуурганы эсрэг
Сүүлчийн эх оронч шонхор элин халин нисээд
Идэхийн их хүсэлт хүрэл хошуунд нь сэглүүлээд
Эр зоригын жигүүр санааных нь эсрэг дэвж байхад
Талынх нь уудамд хярж үлдсэн хэдхэн бөрттэй чоно
Тайгынх нь харанхуйд нуугдаж үлдсэн хэдэн маралтай нийлээд
Харанхуйн хүчний эсрэг нэгдэж олон замын цэрэг мэт хүч олоод
Хаяа хярхаггүй уудам нутгаа өмөөрч босов
Гурвалжин орчлонгын зулайд асар тэнгэр гэрэл болон дэнлүүтэж
Гурван марал цагийн хэлбэрт хувилан тэнд гялалзаад
Хүмүүн амьтан болоод бирдийн үзэмжийг нэвт гийгүүлээд
Хүй орчлонгийн тэнэгийн шуурга нэгэнтээ намдав аа
Сэтгэлгээний өндрийн өлмийд тэнэгийн далай аядуухан мэлтэрч
Сэтгэлийн үүлсийн дор алагхан хорвоо амгалан зүүдэлсээр…
This entry was posted on 8:18 AM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 comments: