Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•8:45 AM
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•8:40 AM
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•8:18 AM
Сэтгэлгээний цавчим өндрийн цээжийг мөргөж
Тэнэгийн далайн түрлэг эхэлж байна
Сэтгэлийн сэмжин үүлсийн энгэрийг алгадаж
Атаархалын салхины шуурга дэгдэж байна
Үзэн ядалт агуу их хардалтын бие торниж
Өндрөөс өндөр хүчит давалгаа болоод
Мэлтийгч хөх тэнгэрийн зарлигийн авшигт
Мэргэд чуулсан газрын ариун дагшин хүйс рүү
Газар дэлхийн таталцлыг тас татан
Гадаад далайн давалгаа эх газарт шуургалж
Энэ монголд шуургалж байна
Харанхуйг гэрэлтүүлэгч зулыг бөхөөж
Хайрыг дэлгэрүүлэгч цэцгийг тасдаж
Амьдарлыг тэтгэгч нарыг халхалж
Атгагийг арилгагч номыг шатаан дэвэрч байна
Амбагай их хааныг цаазын давцанд аваачсан шигээ
Амарсанаа баатрыг цагийн буулганд хороосон шигээ
Хотгойдын эрэмгий хүүг зоосны нүхээр сүвлэсэн шигээ
Хосгүй төрсөн Нацагдоржид хор уулгасан шигээ
Хувилгаан чанарт хэтийдсэн мэргэдийг минь буудсан шигээ
Хувилай цэцний эрсийг их усандаа залгисан шигээ
Ойрдын Галданг зуун модонд сөхрүүлсэн шигээ
Ойтой толгойг нь бөхийлгөж оюутай уулыг нь ачаалхаар
Асар их шунал тачияалын давалгаа агуу хүч болон дэгдэж
Амин нутгийн минь тэнгэрийг харанхуйлан шуургалж байна
Сүрэг хэрээ мэт харагдах энэ шуурганы эсрэг
Сүүлчийн эх оронч шонхор элин халин нисээд
Идэхийн их хүсэлт хүрэл хошуунд нь сэглүүлээд
Эр зоригын жигүүр санааных нь эсрэг дэвж байхад
Талынх нь уудамд хярж үлдсэн хэдхэн бөрттэй чоно
Тайгынх нь харанхуйд нуугдаж үлдсэн хэдэн маралтай нийлээд
Харанхуйн хүчний эсрэг нэгдэж олон замын цэрэг мэт хүч олоод
Хаяа хярхаггүй уудам нутгаа өмөөрч босов
Гурвалжин орчлонгын зулайд асар тэнгэр гэрэл болон дэнлүүтэж
Гурван марал цагийн хэлбэрт хувилан тэнд гялалзаад
Хүмүүн амьтан болоод бирдийн үзэмжийг нэвт гийгүүлээд
Хүй орчлонгийн тэнэгийн шуурга нэгэнтээ намдав аа
Сэтгэлгээний өндрийн өлмийд тэнэгийн далай аядуухан мэлтэрч
Сэтгэлийн үүлсийн дор алагхан хорвоо амгалан зүүдэлсээр…
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•7:58 AM
Шөнөөр…цэлмэг ахуйд
нууранд туулай дэгдээд
Шүүрс алдахад цочмоор…
Анир гүмийн дотор
Чиний тухай хайрын үлгэр бодолд минь
Цас шиг будраад
Чив чимээгүйхнээр малгайлан орсоор
Тархинд минь зуд нүүрлэжээ.
Сарны өнөөх туулай хунгарт туйлдан
Чичрэнгүй бөвийсөөр
Цааш одохдоо хийсчих мэт алга болов.
Санаа алдахад минь үргэчихсэн байх…Эсвэл
Сар жилүүд өнгөрчихсөн байх…
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•7:57 AM
Нүцгэн одод нуурын мандалд янаглаад
Нөмгөн охид нугын энтээ хөгжилдөөд
Тэдний инээд эрвээхэй болон дэвэн нисэхэд нь
Тэргэлхэн үзэмж нь нуугдаж үл чадах ажээ
Уурга барисан жаалхүү нэгэн эрвээхэйтэй хөөцөлдөөд
Уран галбирт модны дор сая торлож авав аа…
…Галын гэрэл гэтэж ирээд хоёрыг гийгүүлэхүйд
Гадны хүний нүдэнд тэдний жаргал тодорхой…
Хээрийн жаргал шөнө дунд хаврын цэцэгтэй ургахуйд
Хэлгүй салхи хов тээсээр суурингийн зүг одов оо.
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•7:57 AM
Суман зэв шиг ирлэгдсэн хаврын шувууд нуураан онох шиг
Сураг тасарсан морин халхын талдаа ижлээ харах шиг
Гэмт сэтгэлийн цоорхойд цэцэг дэлгэрээд хавар иржээ
Гэвч азжаргалын дууг аялмааргүй санагдана
Навчин мэт зүрхэн дээр минь
Наран шувуу шиг үүрээ зассан
Энхрийхэн чамайгаа ингээд нисчих нь гэж
Ээ санасан нь үгүй дээ ээ ээ ээ ээ
Author: Ц.Эрдэнэбаатарын уран бүтээл
•7:54 AM
Надад дурласан тэр бүсгүй
Холын холоос ирсэн
Нар сарнаас ч цаана орших
Ховор одноос ирсэн
Тэр минь галууных шиг сонин цээжтэй
Тэглээ ч гэсэн халуухан зүрхтэй
Тэр минь ганцхан байтлаа
Эмээгийнх шиг цэлхгэр нүдтэй
Тэглээ ч гэсэн гэнэн харцтай
Одоо тэр гариг уруугаа явах гэж байна
Олон мянган бээр нисэх гэж байна
Харь гарагийн онгоцны буудал жихүүн байна
Харьж буй түүний минь уруул л халуунхан байна.
Бамбай саранд ойсон наран сэлмийн очоор
Бадрангуй хайраа галуун цээжиндээ асааж
Хэзээ ч билээ дээ…
Цаг хугацааны гүүрэн дээр үнссэн шигээ
Цаглашгүй хүслээрээ шунан озоод
-Эргэх дэлхийн төгөлдөр үзэсгэлэн болоод
Энэ ертөнцийн үлэмжийн чанар
Чиний минь дэргэд гундахын учир
Чамдаа ирнэ ээ…гэж шивнэлээ
Сүрэг ангир нуураа орхих шиг гунигтай
Сүүлчийн навч модноосоо тасрах шиг уйтай
Ийм хагацлыг зүүдлээчгүй явсан
Эмгэн нүдэт түүнийхээ халуун хайрыг яалтай…
Нисдэг таваг хормын төдий эргэлдэн одов
Нилмэгэр гэрэл алчуур лугаа дэрвэж хоцров.
Хүсэл тачъяалыг минь нэг их татаагүй ч
Хүн сэтгэлээр чинь дэлхий дутах хайлан минь ээ
Мэнэрсэн толгой шиг дэлхийгээс
Миний уруул шиг уруулыг
Амтална чинээ санаагүй
Амрагхан чамайгаа хүлээсээр байгаа шүү…